Tanzanya Gezisi

Sarı Humma Aşısı tamam, sıtma hapları cebimizde, Afrika’nın bu gizemli ve egzotik ülkesi Tanzanya Gezisi için hazırız. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları için vizeye gerek olmayan bu ülke için yapmanız gereken safarisinden, denizine, yemeklerinden, insanlarına kadar her değerini en iyi şekilde yazabilmek adına hazırlanmış sıkı bir plan ve malzemeler

• Safari için özel sivrisinek kovucu pantolon ve uzun kollu tshirtler
• Sivrisinek kovucu spreyler
• Bandana ve şapka
• Dürbün
• Deniz malzemeleri: deniz gözlüğü, şnorkel, mayo, havlu…
• Fotoğraf makinası, hafıza kartları, şarj aleti
• Bol bol Amerikan Doları
• Sırtçantalılar tişörtleri

İstanbul’dan 7 saatlik mesafede olan Tanzanya’nın başkenti Darüsselam uçuşu için Atatürk Havalimanındayız, saat 19:30’da kalkacak Türk Hava Yolları uçağını bekliyoruz. Tek bir çantaya sığdırdığımız malzemelerimiz ve Sırtçantalılar tişörtleriyle kuyruktan uçağa geçmeyi bekliyoruz.

Şimdi sizler de hazır olun, bu muhteşem seyahati beraber yapalım!

İstanbul’dan Akdeniz’e, Akdeniz üzerinden de Mısır ve Sudan’ı geçerek Tanzanya’ya ulaşıyoruz. Türkiye’den tek sefer olduğu için gece 03:00’de Darüsselam havaalanındayız. Pasaport kontrolleri sonrası ülkeye ilk adımımızı karanlıkta atıyoruz.

Tesadüfün bu kadarı; havaalanında eski dostlarla karşılaşıyoruz. Bayram tatilini fırsat bilip kimi Kilimanjaro’ya 10 günlük, kimi de Zanzibar’a 20 günlük tatile gelmiş. Biz Eylül’de alamadığımız izin nedeniyle tatili 4 güne sıkıştırmış olsak da, dolu dolu hazırladığımız plan için hemen havaalanından ilk noktamıza doğru yola çıkıyoruz.

Tanzanya’da safari, Fotoğraf: Ömürden Sezgin

Tanzanya Milli Parkları

Tanzanya’da 16 doğal park var. 1964 yılında açılan Mikumi, 3.230 m2 alan? ile Tanzanya’nın büyük parklarından biri olmanın yanı sıra, 6 saatlik karayolu mesafesi nedeniyle Darüsselam’a en yakın park konumunda. Serengeti ve Arusha parkları da,  Afrika’da çekilen belgeseller nedeniyle, dünyada en çok bilinen doğal parklar. Buralara karayolu dışında 10 kişilik küçük uçaklarla hızlı ulaşım mümkün.

Mikumi Doğal Parkı

Rotamız, Darüsselam’a en yakın doğal park olan Mikumi Doğal Parkı. Yolculuğu önceden ayarladığımız firmanın küçük minibüsü ile yapıyoruz. Tanzanyalı şöförümüzle kısa sohbet etsek de, gözümüz karanlık içerisinde Türkiye’ye göre ters akan yolda. Hem yeni ülkeye, hem karanlığa, hem de ters akan trafiğe alışmak biraz zaman alıyor. Yol tek gidiş geliş bir de hız kesmek anlamında tümseklerle dolu olunca, gecenin bu vakti gözümüzü kısıp yatmak istesek de nafile. Aslı ile ikimiz olunca, karanlık da inceden de korkar bir hale gelmedik desek yalan olur.

Saat sabah 5’e doğru hava aydınlandıkça, Afrika’nın uyanışını görmenin heyecanı ile biz de uyku hayalinden vaz geçip, çakmak çakmak gözlerimizle Afrika’nın uçsuz bucaksız arazilerini seyre dalıyoruz. Etrafta küçük küçük köyler ve sokaklarda insanlar var. Özellikle okula gitmek için sabahın erken saatlerinde yollara çıkmış çocuklar bu Afrika tablosuna renk katıyor. Rengi bozan arada bir ki, 6 saatlik yolda 4 kere durduk, yola çıkan ve kontrol yapan polisler. Bizim aracın hareket edebildiğini söylemeye bin şahit lazım, şöförümüz de ehliyet ve ruhsatı unutunca, polislere her seferinde uzayan sohbetler ve para alışverişi durumları bolca oldu.

İşin raconu aslan görmek

Doğal parkın oradaki otelimize gitmeden önce tura ait başka bir otelde kahvaltı için durduk. Bizim gibi lezzet kaşifleri için Tanzanya yemekleri ile ilk tanışma burada oldu. Kahvaltıda muz, avakado, karpuz neler neler… Açık büfeden malzemeleri alırken önümüzdeki çiftin de Türk olduğunu görünce hemen sohbete girdik, tabakları alıp bu lezzetleri sohbet eşliğinde yemeye başladık. Türk çift, balayı için gelmiş. “8 günlüğüne geldik, 2 günü Safaride geçti ama aslan göremedik” deyince bu işin raconunun aslan görmek olduğunu kafamıza kazıdık.

Kahvaltı sonrası doğal parkın oradaki otelimize yerleştik. Cibinlikli ikiz yatağı olan küçük odamıza yerleştikten sonra, İstanbul’dan özel olarak aldığımız safari kıyafetlerini giyip hemen yola koyulduk. Bizi bekleyen özel jipe binip, doğal parkın yolunu tutuk. İki Tanzanyalı rehberimizin eşliğinde kişi başı 30 Dolar karşılığında Mikumi Doğal Parkı’na girdik. Parka girer girmez, aslan görmemiz bir oldu. 8 günlüğüne balayına gelen ve aslan göremeyen çifte selamımız olsun!

Aslanın Tanzanya dilindeki adı Simba. Uzaktan uzun bir süre izledik; görüntüsü gibi ismi de havalı. Simba, Mambo ve Hakuna Matata’dan sonra Tanzanya gezisi boyunca sık sık kullandığımız bir kelime haline geldi.

Mikumi Doğal Parkı’nın içi, adı gibi doğal bir yaşam merkezi. Aslanları geçtikten sonra filler, sonrasında zürafalar, zebralar, bufalolar… Hayvanat bahçesi değil burası doğal evleri diyerek birbirimize büyülü gözlerle bakıp, etrafı bol bol fotoğraflıyorduk. Başta jipin açık arka kasasında seyahat etmek ürkütmüş olsa da kısa zamanda alıştık. Tek kokulu rüya bir süre sonra ısırmaya başlayan sivri sinekler oldu. Rehberler ne kadar da çok “önemli değil” deseler de Aslı ile o konfora bir türlü eremedik. Elimi bir koluma, bir enseme şaplak patlatırken bulduğum bir noktaya geldik. 5 saat süren safaride, su aygırları, timsahlar, artık ne kadar vahşi hayvan varsa gördük. Şahane bir tecrübe idi!

İkinci gün sabah erkenden, bol meyveli, Afrika kahveli sağlam bir kahvaltı yaptıktan sonra Darüsselam’a doğru yola koyulduk. Yine engebeli, git gelli yollarda heyecanlı bir seyahat yaptık. Köylüleri izledik, Masailerle sohbet ettik, muz satın aldık, bol bol yiye içe başkente ulaştık. Buradan hedefimiz deniz yolculuğu ile egzotik ada Zanzibar’a doğru yola koyulmak!

Ve geliyoruz, hayattaki bir kere yaşanılası tecrübeye. İngilizce once in a lifetime denilen böylesi bir tecrübeyi Zanzibar’da yunus turunda yaşadık. 30 Dolar karşılığında, sahilde bulunan teknelerle, palet ve deniz gözlüğünüzü de alıp Hint Okyanusu’nun derinliklerine açılıyorsunuz. Motoruyla denizi yarar yara giden tekne, sahilden 10- 15 km açıkta dolanan yunusları görünceye kadar gidiyor. Bir süre sonra, 20 kadar yunusun yanına yanaşıyor ve “atla “ diyor. Başta yüzme biliyor musun diye sorulduğunda, ben Karadeniz çocuğuyum diye cevaplayan bendenizin bile cesareti toplayıp onlarca yunusun arasına atlamam kolay olmadı. İlk atlamda tekneyi nasıl tuttum anlatamam. Sonra yabancıları biraz gözlemledikten sonra, yunusların nerede ise üzerlerine atlayacaktım. Başta da dediğim gibi, denize atlayıp, suyun altında süzülen yunusları görmek hem şahane hem de biraz ürkütücü bir tecrübe. Yani burası havuz değil, okyanus. Bir şey olmayacak dense bile, atlayıp onlarla yüzmek çok fena. Muhakkak tavsiye ediyoruz, böyle bir deneyim kaçmaz!

Dönüş yolculuğu

Büyük bir gemi ile vardığımız Zanzibar’dan 10 kişilik pırpır uçakla dönüşe geçiyoruz. 10 kişilik küçük uçağın altını çizerek söylüyorum bu da hayatta kolay kolay olacak bir tecrübe değil. Küçük olan havalimanından, elimizde çantalarla küçük olan uçağımıza iki üç basamak merdivenle geçiyoruz. Koridor yok denecek kadar dar. Bir taraf tek, bir taraf iki sıra. Pilot arkasını dönüp, bize kemerlerinizi bağlayın uçuşumuz 25 dakika sürecektir bilgisini veriyor. Bildiğiniz uçan bir dolmuş içerisinde gibiyiz. Hatta Aslı’nın kemeri bağlanmayınca, pilota seslenir gibi oluyor ama neyse ki kocası olarak kendi kemerimle çözüm üretiyorum.

Hızlanarak ve de sallanarak havalanıyoruz. Altın kumsallarıyla Zanzibar kanatlarımızın altında. Okyanus ve Afrika kıtasının kıvrımlarını izleyerek Darüsselam’a doğru süzülüyoruz. 25 dakikada yaşananlar, görülen manzaralar 25 yıl konuşulacak bir deneyim olarak kafamıza kazınıyor.